Kącik Poetycki

O bezrobotnych i bezdomnych

Chłopaki, do paki !

Nie proście o 2 grosze,

Może Wam szczęście przynoszę,

Jeśli pracę dostaniecie,

to w ten czas do syta się najecie !

Praca Was zadowoli, jak rolników na roli,

Którzy pracy się nie wstydzą,

A z innych nie szydzą !

Was ominą wszelkie kłopoty,

Jeśli w parkach nie będziecie siedzieć – żebrząc,

A weźmiecie się szczerze do solidnej roboty !

Chyba z Was wszyscy będą zadowoleni,

Jeżeli nie będziecie udawać – jeleni !

Mieczysław Wnorowski

12 czerwca 2015

O sobie

Moje imię składa się z miecza i sławy,

jak też sławne imię – żony Mieszka I – Dobrawy !

Muszę ciągle patrzeć w dal !

I wypatrywać jakiegoś tam końca !

Żeby – tak kiedyś się nie stało,

Że przyszłym pokoleniom – zabraknie słońca !

Wszystko ma swój początek,

Jak na kwitnącym drzewie – pojawi się pierwszy – pączek !

Pisząc może to brzmieć zarozumiale, ale chcę zapewnić,

Że nie powtarza się to – wcale.

Mieczysław Wnorowski

15 czerwca 2015

Na imieniny Joli – żony Mieczysława

I nie dożyła tej chwili, o której marzyła,

jak mawiali jej przyjaciele – mili !

Jola zasłabła, nie bała się nawet diabła !

W szpitalu – skonała, a jak było wiadomo –

śmierci się nie bała !

Na cmentarzu leży w Jędrzychowie,

Niech każdy z rodziny o tym fakcie – opowie.

Mieczysław Wnorowski

14 czerwca 2015

O wnuczce Ali

Wnuczka Ali, też Ala, jest śmiała, odważna,

Nie ma z czego się smucić, tylko dalej dobrze się uczyć !

Wszystko w szkole dobrze jej idzie,

Wyróżniana za różne konkursy,

przez kolegów i koleżanki – jest szanowana !

Babcia Ala się nie smuci, bo jej wnuczka też Ala –

sentymentalne – melodie jej nuci.

Mieczysław Wnorowski

17 czerwca 2015

O pewnej nieznanej dziewczynie – bardzo urokliwej !

Do Przesieki – położonej wśród lasów i gór leżącej

Odprowadzałem Cię i po drodze myślałem,

Że jesteś tak urokliwa i piękna,

jak kwitnący na wiosnę – mak, powiem – tak.

Myśląc o tym, dbałem oto,

że należy pamiętać o Tobie – także i potem !

Wielka szkoda, że imienia Twego, nie pamiętam,

Bo mógłbym zrobić Ci przyjemność,

Że pewną dedykację o Tobie i Ci – poświęcam !

Wracając do domu, krętymi ścieżkami,

Leżącymi wśród skał, nie bacząc na to,

Że mogę zabłądzić, bo właśnie chciałem

Twoje imię właśnie przypomnieć !

A jeśli do rana, nie zasnę,

będę myślał o pięknej dziewczynie,

więcej niż do rana, o której myślę i myślę

i nie doczekam się tej chwili,

jak powiadali niegdyś moi przyjaciele mili

Mieczysław Wnorowski

16 czerwca 2015

O sąsiadce Krysi !

Krysiu ! Doczekajmy się tej chwili

kiedy na świecie będzie dobrze i spokojnie.

Ty także mi pomagałaś, jak tylko mogłaś

Przy uporządkowaniu rzeczy,

pozostawionych przez moją ukochaną żonę – Jolantę,

bardzo sympatyczną i przyjazną dla wszystkich w każdej chwili,

a nie tylko dla Ciebie !

Dziękuję Ci za to, jako też sympatycznej

I zawsze przyjaznej dla mnie sąsiadce

I nie tylko, ale dla wszystkich,

Oby następne lato było lepsze od tych, które się skończyły

I bezpowrotnie – przeminęły !

Bywaj zawsze piękna i zdrowa, o ile Ci na to czas pozwoli

Gdybyś się znalazła przypadkiem – w jakiejś tam niedoli.

Mieczysław Wnorowski