Kącik Poetycki

21 czerwca 2015

O pewnym człowieku !

Idzie i idzie, co raz wyżej, aż do słońca

i nie należy o nim zapomnieć,

tylko myśleć bez końca !

Podnosi skalne góry – do góry,

a nawet wyżej i tak wysoko,

jak już powiedziałem – do słońca !

i trzeba o nim pamiętać ciągle,

gdy jeszcze nie zabraknie –

tego słońca !

Tym owym człowiekiem, młodym

ponadto wiekiem, jest on,

czyli Gerard – Ziemowit Wnorowski,

który zapisał się w pamięci

i bez żadnej tam – troski !

( mowa o nim – jest to syn mój ! )

Mieczysław Wnorowski

7 lipca 2015

Aby wszystkim było dobrze na planecie Ziemi !

Ejże ! Hejże !

Dalej w las, bo goni nas

nieustannie czas !

Tego czasu może nam zabraknąć

i tym samym, czego pragniemy

i oczekujemy, możemy nie zdobyć,

na przykład szczęścia, mimo, że

będziemy go łaknąć !

Spodziewamy się lepszego jutra

i milszego życia na świecie,

a nie zdobędziemy go wtedy,

gdy zagrożą nam przeszkody

w tym względzie ze strony przyrody !

Oby tak nie było i wszystkim ludziom

na tym świecie – w planecie ziemi,

dobrze się żyło !

Mieczysław Wnorowski

25 czerwca 2015

O pewnej Pani !

Duchem potężna, zahartowana,

jak stal, a ponadto – mężna !

Nie cofa się z powrotem,

bo byłoby jej przykro – Potem !

Tylko dąży do tego, żeby było

jakieś zadowolenie

i materialne – Zabezpieczenie !

Mowa tu o pewnej Pani,

która lubi także zająć się opieką,

traktując ją z radością i

uciechą !

Domyśleć się można, w tej sprawie,

aby było ciekawie !

Mieczysław Wnorowski

27 czerwca 2015

Zaradna !

Jest uzdolniona, bo wszelkie sprawy

załatwia od ręki

i bez żadnej udręki !

Cechuje ją zaradność i sprawność

w załatwianiu ewentualnych

kłopotów, gdyby takie

wystąpiły i miały miejsce

w danym momencie,

jakby fundamencie !

Nie trzeba na nią zbyt

wielkiego wpływu wywierać,

lecz dodawać ducha i ją wspierać !

Oby tak było jak pisze wyżej,

będzie w życiu układać jej się

chyba pomyślnie,

a nie przeciwnie czyli domyślnie !

Mieczysław Wnorowski

26 czerwca 2015

Do celu !

Cel, jak gołąbek wyrasta

i zmierza tam, gdzie jego miejsce

i przeznaczenie, jakby to było czyjeś – marzenie

Tyś jest potężny i w sposób nadmierny

wytyczasz – kierunek, bo twoim zadaniem

jest to – warunek !

Niech wszystko grzmi na świata strony,

byleby od danego instrumentu,

nie popękały struny !

Cel jest osiągnięty, a zatem, do widzenia

i szybkiego zobaczenia lub usłyszenia !

Mieczysław Wnorowski

25 czerwca 2015

O miłej pszczółce na zakończenie wiersza !

Niech dudni i grzmi na tej – odległej wsi !

O by to było jak najgłośniej i, ze

strony przyrody, jak najprościej i aby

także nadeszły te lata – teraz, a nie za jakieś

tam dwa lub trzy lata.

ciągle mi się śni i marzy, może lepsza

przyszłość przyjdzie

i coś ciekawego się wydarzy !

A obecnie jak wyżej wspomniałem

i nie zapomniałem, a mianowicie,

cytuję:

Miła pszczółko przyleć do mnie

i nie żądlij mnie !

Ja na Ciebie czekam i Cię – chcę !

Mieczysław Wnorowski

6 czerwca 2015

O chorobie !

Nadszedł już pewien czas, może to już ostatni raz !

Już chyba długo nie pożyję,

Bóle dręczą mnie co chwile.

Chyba upodobałem sobie pewną myśl,

A z tą myślą, chyba mój chorobowy problem prysł !

To znaczy, że lepiej się wtedy poczuję,

nie myśląc o chorobie, a także o grobie.

Otóż już chyba wyżej wymieniowy problem

już się nigdy nie powtórzy, nawet wtedy,

gdy niebo się zachmurzy.

Zakończę to tymi słowy -

trzeba mieć serce i patrzeć w to serce !

A wówczas doczekasz się sławy.

Mieczysław Wnorowski

26 czerwca 2015

O górskim chłopaku !

Idź szybko, daleko i śmiało,

zanim skończą się schody

o czym już wspomniałem,

będzie to także dla twojej – urody !

Młodość twa nad wyraz nie przeciętna,

ani w lewo, ani w prawo –

nie Zakrętna !

Staraj się iść jak najwyżej,

na wyżyny, to nie bajka

ani żadne tam – kpiny.

Mieczysław Wnorowski